Op de Praatstoel: Linda Huisman
Ze studeerde Maatschappelijk Werk en Dienstverlening
Momenteel werkt ze keihard aan haar website en herstel
Enige tijd geleden kwam ik via Instagram in contact met Linda. In de vorm van een hartje en een leuke comment, liet ze haar waardering blijken voor een van mijn foute filmpjes. Wie mijn foute filmpjes leuk vindt, die heeft meteen al een streepje voor bij mij! We raakten met elkaar aan de praat en we bleken goed te klikken. De afgelopen periode hadden we fijne en open gesprekken met elkaar. Over eigenlijk van alles!
Don’t judge a book by it’s cover
Sociale angst? Huh? Waar dan? Kijk, en dat is al de eerste misvatting omtrent sociale angst.
Hier worstelt Linda al een tijd mee en post daar op eerlijke en integere wijze over op haar Instagram account. Ze neemt je helemaal mee in de hindernisbanen die ze heeft genomen en biedt een waardevolle inkijk in de dingen waar zij tegenaan loopt. Door haar sociale angst kreeg ze ook te maken met de ziektewet en alle bureaucratische regeltjes die daar bij komen kijken. Ook hier besteedt ze aandacht aan. Een echte aanrader voor iedereen die met een dergelijke angst te maken heeft.
Maar ook voor mij, met mijn kopp-verleden! Want een hoop dingen zijn herkenbaar en hebben overlap. Ik sprak erover met Linda. Lees mee en ontdek hoe het nou werkelijk zit met de hindernissen van sociale angst.
Zit je er klaar voor? Off we go!
Op De Praatstoel: Linda Huisman
Wil je eerst even kort vertellen wie je bent, wat je doet en waar je voor staat?
Haha, gelijk m’n lievelingsvraag. Ik ben Linda, 30 jaar en ik blog over mentale gezondheid, specifiek gericht op sociale angst, depressie en de ziektewet. Ik woon in Zwolle, waar ik ben geboren en (zo goed als) getogen. Ik woon er middenin de binnenstad met heel veel plezier. Ik woon alleen, maar mijn vriend is regelmatig bij mij. We hebben sinds een jaar een relatie met elkaar, maar we kennen elkaar al 16 jaar.
Er is in Nederland maar weinig bekend over sociale angst
Ik ben gediagnostiseerd met een sociale angststoornis. Sindsdien praat ik open over mijn mentale gezondheid op mijn Instagram account @raarsociaal. Daar is sinds een tijdje ook een blog bij gekomen! In mijn zoektocht naar meer informatie en herkenning over sociale angst stuitte ik op het feit dat er in Nederland eigenlijk maar weinig bekend is over sociale angst.
Mijn mening is dat heel veel mensen in meer of mindere mate last hebben van sociale angst. Voor de meeste mensen is dit geen probleem. Ze kunnen gewoon hun leven leiden zoals ze dat willen. Maar sociale angst kan ook doorslaan en je leven in zoverre beïnvloeden dat je niet meer vrij kan leven. Dan belemmert het je op teveel vlakken.
Het is geen pretje om in de ziektewet te zitten
Met mijn blog wil ik openheid creëren over mentale gezondheid, specifiek gericht op sociale angst en depressie, omdat ik daar zelf ervaringsdeskundige in ben. Ik vertel niet alleen over mentale klachten, maar ik praat ook over de ziektewet. Het is namelijk geen pretje om in de ziektewet te zitten. De afhankelijkheid van instanties zorgde er bij mij voor dat het veel langer slecht met me ging dan nodig was. Er werd gedreigd met het stoppen van mijn uitkering, ik werd aan het lijntje gehouden en geregeld verkeerd voorgelicht. Ik ben heel erg dankbaar dat wij in Nederland een systeem hebben die je de mogelijkheid geeft om ziek te kunnen zijn, zonder daar financieel al te veel mee in de problemen te komen. Het systeem is echter flink verouderd. De regels zijn zo complex geworden dat de medewerkers zelf niet eens meer duidelijk kunnen uitleggen hoe het proces verloopt. Zie het als je Hotmail e-mailadres die je al hebt vanaf je 12e. Op den duur ben je voor zo veel nieuwsbrieven aangemeld, is je e-mailadres op allerlei sites gebruikt en is er ook nog een hele hoop spam bij gekomen, dat je amper meer ziet welke serieuze mailtjes er binnen komen. Zelf schafte ik op dit punt een nieuw e-mailadres aan, maar zo simpel ligt het natuurlijk niet met de ziektewet.
Door open te praten over de struggles in de ziektewet, wil ik een stem geven aan mensen in de ziektewet die dit zelf niet kunnen.
1) Sociale angst, kun je uitleggen wat dat is?
De kern van sociale angst is de angst om (in sociale situaties) kritisch of negatief beoordeeld te worden door anderen. Daarbinnen zijn allerlei verschillende varianten van angst te vinden die uiteindelijk allemaal op hetzelfde neerkomen. Je bent bang dat de ander negatief over jou denkt. Dat iemand je niet mag, zich aan je irriteert of boos op je is. Hierdoor ga je je in allerlei vreemde bochten wringen om maar te voorkomen dat dit gebeurt. Onbewust gaat het je hele leven beheersen.
Sociale angst lijkt heel erg op de buitenwereld gericht. In zekere zin is dat ook zo. Je bent bezig met wat anderen vinden, in plaats met wat je zelf vindt. Naar mijn mening heeft sociale angst juist alles met jouw binnenste te maken. Met je eigen zelfbeeld en je zelfvertrouwen. Het oordeel wat jij verwacht van andere mensen, is eigenlijk het oordeel dat je voor jezelf velt. Niet de omgeving is zo streng voor jou, jij bent streng voor jezelf. Lees hier de Definitie angststoornis DSM-5
2) Wat betekent dit voor jou?
Dit zijn de lijstjes die bekend zijn in Nederland. Zo’n opsomming is heel handig voor de hulpverleners. Ik zie het als een checklist. Als je voldoet aan deze punten, dan kun je stellen dat er sprake is van een sociale angststoornis. Binnen deze kaders zit een heleboel bewegingsvrijheid, maar in de kern klopt het wel.
Voor mensen met sociale angst is dit niet heel erg helpend. Ik moest het zelf een aantal keer lezen voordat ik überhaupt begreep wat er stond. Dat vind ik jammer. Zo lijkt de uitleg over sociale angst weggelegd voor de hoger opgeleiden. Alsof je slim moet zijn om te begrijpen wat sociale angst is. Terwijl sociale angst van ons allemaal is. Wat voor opleiding je ook hebt gedaan, in wat voor vakgebied je ook aan het werk bent.
Daarom vind ik dat de DSM maar een deel van de situatie beschrijft. Ik zie het als een handboek voor hulpverleners die het nodig hebben om een diagnose te stellen. Niet minder, maar zeker niet meer dan dat.
3) Hoe oud was je toen je met sociale angst te maken kreeg?
Voordat ik mijn diagnose kreeg wist ik niet wat een sociale angststoornis was. Daar ben ik me daarna pas echt in gaan verdiepen. Ik kwam erachter dat sociale angst iets is wat in je jeugdjaren ontstaat. Ik kan me verschillende situaties heel scherp voor de geest halen die invloed hebben gehad op hoe ik me voelde in context tot andere mensen. Momenten waar ik leerde: ik moet dingen van mezelf verbergen, omdat het beschamend is :
Ik ben niet leuk genoeg om er bij te horen, dus ik kan me beter anders gedragen.
Linda Huisman
De bewustwording hiervan kwam toen ik 29 jaar was. In de 15 jaar daarvoor was mijn sociale angst uitgegroeid tot een stoornis. Het is een oploop van omstandigheden geweest. Van buitengesloten worden op de basisschool, uitgelachen worden op de middelbare school, omdat ik mijn eigen creatieve ik wilde zijn tot zakken voor de HAVO en moeten stoppen met mijn studie. Situaties die mijn zelfbeeld en zelfvertrouwen steeds verder beschadigden. Als je op dat moment niet weet dat je last hebt van sociale angst, weet je niet hoe je om kunt gaan met die negatieve gedachten. Dat maakt dat je in een vicieuze cirkel terechtkomt die alsmaar lager en lager gaat, tot je niet meer verder kan.
4) Waaraan merkte je het dat het niet goed ging met jou?
Wat ik vooral merkte aan mezelf was dat hoe harder ik werkte, hoe meer ik vast kwam te zitten in een ongelukkig gevoel. Ik was net begonnen bij een nieuwe baan, na een aantal maanden werkloos thuis te hebben gezeten. Bij mijn vorige baan was mijn contract niet verlengd en dat had me eigenlijk wel opgelucht. Ik merkte daar al hoe zwaar ik het werken vond. Achteraf gezien had ik op dat moment al naar de huisarts willen gaan, maar de rust van het thuis zitten maakte dat ik me wel weer wat beter voelde.
De connectie met het team ontbrak
Ik heb in die periode goed nagedacht wat ik wilde qua werk en kwam uiteindelijk terecht bij een uitzendbureau in een dorp verderop. Ik had een hele goede klik met de vestigingsmanager, maar zij ging na anderhalve maand met zwangerschapsverlof. Op dat moment was ik nog lang niet volledig ingewerkt en er was eigenlijk niemand die haar verving.
Mijn collega’s bleken niet zo weg te zijn van mij en mijn vragen in tegenstelling tot de vestigingsmanager. De vestigingsmanager vond het juist heel fijn dat ik vragen stelde. Ze gaf me daar steeds weer complimenten voor, vond het knap dat ik dat gewoon deed en vond dat ik daar mee door moest gaan. Mijn collega’s vonden het heel vervelend dat ik zoveel vragen stelde. Dat voelde ik. Ik voelde dat ik, zonder mijn vestigingsmanager, de connectie met het team miste. Als ik een vraag stelde kreeg ik een geïrriteerde blik of gefronste wenkbrauwen.
Het kostte me elke dag meer energie om uit bed te komen en naar het werk te gaan. Ik stond steeds vaker te huilen onder de douche, zonder een directe specifieke aanleiding. Ik was blij als ik aan het einde van de dag op de bank kon ploffen en televisie kon kijken.
Het kon zo niet langer…
Ik voelde me ontzettend ongelukkig. Niet alleen op het werk, maar in het algemeen. Ik voelde me op het werk constant op mijn hoede, angstig. Ik wilde zo veel mogelijk alleen zijn. Me opsluiten in een bubbel en met niemand praten. Ik wist dat het niet langer zo kon en voelde steeds sterker dat ik naar de huisarts moest gaan. Ik realiseerde me dat het al heel lang niet goed met me ging en dat ik niet zo door kon gaan. Ik moest actie gaan ondernemen.
5) Weet je ook wat de grondlegger voor jouw angst was?
Of er echt een grondlegger is, weet ik niet. Er zijn wel een aantal dingen die een grote rol spelen in hoe mijn sociale angst ontstaan is en waar de negatieve gedachten en belemmerende overtuigingen vandaan komen. De kerk heeft hier best een grote rol in gespeeld. Ik ben opgegroeid in de Vrijgemaakte kerk. In mijn ogen is dat een plek waar meer gewezen en geoordeeld wordt dan waar dan ook. Onder kerkgenoten, vrienden en zelfs familie.
Een plek van regels, maar geen plek waar ik terecht kon met mijn verwarrende pubergevoelens. Opgroeiend in een tijd van opkomend internet, MSN en prille sociale media platforms heb ik een groot deel van mijn jeugd gezwommen in twee werelden. Die van de kerk en die van het vrije leven. De ene wereld was met mijn ouders, de andere wereld alleen.
Toen ik 20 was kreeg ik een relatie met een jongen wat vanaf het begin eigenlijk gedoemd was om te mislukken. Vanaf de start waren er vertrouwensproblemen en de jongen in kwestie had agressieproblemen en praatte me naar beneden. Na een relatie van vijf jaar was er niet zo veel meer van me over.
6) Hoe heeft sociale angst jou veranderd?
Sociale angst heeft mij veranderd van een slimme, vrolijke meid die haar mond open durfde te trekken in een onzekere en angstige vrouw. Ik kon geen werk op mijn opleidingsniveau vinden, omdat ik diep van binnen niet geloofde dat ik dat echt kon. Er zijn flink wat belemmerende overtuigingen die ik heb moeten doorbreken om mijn sociale angst te overwinnen. Ik kon niet naar mezelf kijken, het lukte me niet meer om een mening te vormen, omdat ik daar niet meer bij kon. Ik was met al mijn bewustzijn bezig met de ander, niet meer met mezelf. Ik kende mezelf niet meer.
7) Heeft het je ook wat opgeleverd?
Sociale angst hebben op zichzelf, heeft mij niks opgeleverd. Dat klinkt misschien negatief, maar ik noem het meer realistisch. De dingen die gebeurt zijn door mijn sociale angst zijn vervelend en die heb ik moeten verwerken. De beschermingsmechanismen die ik mezelf aanleerde hielpen helemaal niet. De diagnose sociale angst heeft me wel een heleboel opgeleverd. Het heeft me gedwongen om naar mezelf te kijken en te werken aan mijn pijn. Dat was zwaar, maar ook heel fijn. Ik had dat nooit willen missen, ik hou meer van de persoon die ik nu ben dan ik ooit heb gedaan.
8) Wat zijn jouw triggers? Herken je ze nu?
Sociale angst kent een heleboel kleine triggers. De angst kan ineens opkomen en je humeur overnemen. Ik ben er nog steeds niet dol op als ik word gebeld, of als de deurbel gaat terwijl ik niemand verwacht. De ene keer kan ik hier beter tegen dan de andere keer. Grapjes die over mij gemaakt worden begrijp ik ook niet altijd even goed. Als ik in de maling genomen word, maar vooral als ik neergezet word als iemand die een beetje dom is, onnozel, of ongenuanceerd, dan kan dat nog weleens verkeerd aflopen. Ik voel het zelf ook aankomen als er grapjes worden gemaakt. Dat zeg ik ook weleens, bijvoorbeeld tegen mijn vriend:
“Je moet nu niet te lang meer doorgaan, want dan ga ik straks wel huilen.”
Linda Huisman
Dan begrijp ik wel dat er grapjes gemaakt worden. De tweede en de derde keer achter elkaar begrijp ik het ook nog wel, maar rond die vierde, vijfde keer voel ik de brok in mijn keel groter worden en de tranen achter mijn ogen branden. Dan houd ik het niet meer vol om te lachen om deze grapjes. Dan wordt mijn angst volledig getriggerd en neemt het over van mijn realiteit.
Het is alsof sommige dingen die gezegd worden, of bepaalde situaties rechtstreeks naar het angstgedeelte in mijn brein gaan. Mijn verstand weet wel dat ik me er niet druk om hoef te maken, maar er wordt een signaaltje naar mijn lichaam verzonden dat ik dat wel moet doen. Het is een heel dubbel en opgesloten gevoel om dat te hebben.
Elkaar belachelijk maken of roddelen geeft spanning
Daarbij zijn er een aantal dingen waar ik echt ontzettend slecht tegen kan. Mensen die elkaar belachelijk maken, of mensen die elkaar uitlachen, daar word ik heel erg verdrietig en gespannen van. Ik kan slecht tegen roddelen en als mensen dingen voor me achterhouden. Op zich is dit niet specifiek iets voor iemand met sociale angst, want er zullen veel meer mensen zijn die hier niet tegen kunnen. Ik denk dat het verschil is, dat zulke mensen mij tegenhouden in mijn genezing. Ik word hierdoor meegetrokken in dit negatieve gedrag.
Ik vergelijk het vaak met voetbal. Ik ben trouwe PEC supporter. Wij zijn een middenmoot clubje, als we niet eigenlijk steevast in het rechter rijtje horen en elk kaar weer geluk hebben dat we niet degraderen. Toch wonnen we met 5-1 van AJAX in de beker. Speelden we Feyenoord een aantal keer thuis van de mat. Niet omdat wij zo goed zijn, maar meer omdat we de grote clubs meeslepen in ons spel. Een voetbalwedstrijd tegen een club die veel minder is kan je meesleuren in het mindere spel, waardoor je ineens je eigen getrainde tactieken kwijt lijkt te raken.
Zo voelt het voor mij om omringt te zijn door mensen die niet open en eerlijk naar elkaar zijn. Die achter elkaars rug om praten, roddelen en elkaar niet durven te confronteren. Dingen waar ik hard aan werk, waar ik voor train. Mensen confronteren, open zijn.
9) Had je ook trucjes om je angst te verbloemen? Zo ja, wat waren die trucjes? Gebruik je ze nog steeds weleens?
Mijn telefoongebruik is echt lang een manier geweest om mijn angst te verbloemen. Om contact uit de weg te gaan als ik dat niet wilde, om minder bereikbaar te zijn. Ik had mijn telefoon sowieso altijd bij me, omdat ik altijd oordopjes inhad. Die oordopjes hebben plaatsgemaakt voor een koptelefoon. De koptelefoon gebruik ik nog steeds veel. Ik zet hem nu alleen wat vaker af. Vroeger eigenlijk nooit, alleen als het echt nodig was. Zelfs in huis had ik ze vaak in.
Mijn telefoongebruik is geminderd. De tijd die ik op mijn telefoon zit besteed ik aan mijn Instagram account, maar verder eigenlijk niks. Ik heb hem niet meer nodig om me te beschermen. Dat voelt echt ontzettend bevrijdend. Het nadeel is wel dat ik helemaal kwijt ben hoe ik ooit alles met die telefoon heb bij kunnen houden. Ik ben een ontzettend slechte apper geworden en zo nu en dan voel ik me daar best nog wel eens schuldig over. Toch voelt het veel fijner om wat losser van mijn telefoon te zijn, dus dat gevoel gaat vaak snel weer weg.
10) Wat heeft jou geholpen om met jouw sociale angst om te gaan? (heb je hulp gehad? Therapie gevolgd? Heb je zelf leidraden/inzichten?)
Na een zoektocht van een paar maanden kwam ik terecht bij de GGZ hier in Zwolle en daar heb ik cognitieve gedragstherapie gevolgd. Die therapie heb ik als heel prettig ervaren. Het was een plek waar ik me kon overgeven aan mijn gedachten en deze stuk voor stuk structureren en uitpluizen. Ik ben een heel analyserend type, dus ik vind dat ook nog eens best leuk om te doen. Dat heeft wel geholpen, want therapie is zwaar.
Verder heb ik een heleboel inzichten opgedaan in de afgelopen periode. Ik deel al deze inzichten op mijn blog. De belangrijkste inzichten die ik heb geleerd, zijn dat je de juiste mensen om je heen moet verzamelen. Mijn omgeving had veel invloed op mijn gedrag en ik merkte dat ik daar niet gelukkig van werd. Ik maakte ruimte voor andere mensen en dat voelde ontzettend fijn. Ik kon meer mezelf zijn en dat maakte me een stuk blijer met mezelf.
Ik ben dingen aan het veranderen in mijn eetpatroon en ik ben begonnen met sporten. Dat deed ik altijd omdat het moest van mezelf. Ik vond het niet leuk en moeilijk. Nu merk ik dat ik me er lekkerder door voel in mijn hoofd. Het geef me energie en het maakt me gelukkiger. Die verandering heeft gemaakt dat ik het nu wel met plezier doe. Ik leer steeds beter wat goed voor me is, hoe ik voor mezelf kan zorgen.
11) Wat zijn de grootste misvattingen rondom sociale angst?
Wat voor mij de grootste misvatting is rondom sociale angst, is eigenlijk best tegenstrijdig. Iedereen heeft weleens last van sociale angst, maar dat is wat anders dan een sociale angststoornis hebben. Als je echt last hebt van sociale angst belemmert dit je in je dagelijkse leven, op heel veel verschillende vlakken. Je durft letterlijk de deur niet meer uit, ontwijkt mensen en krijgt lichamelijke klachten als je mee moet doen aan sociale activiteiten.
Ik lees ook veel de misvatting dat mensen met sociale angst ‘gewoon’ verlegen zijn, of alleen maar introvert. Dat is niet zo. Ik ben extravert. Vraag mijn vriend maar. Ik kan echt vijf kwartier in een uur lullen. En verlegen kwam ik eigenlijk niet over, eerder arrogant. Dat is niet de bedoeling, het was mijn eigen blokkade.
12) Wat vind je het meest pijnlijke, verdrietige, frustrerende en/of moeilijke van sociale angst? En hoe ga je daarmee om?
Soms raken dingen me zo erg, dat ik echt lang de tijd nodig heb om me weer beter te voelen. Iets kan me echt van mijn stuk brengen. Ik weet dan best dat ik niet zo hoef te reageren, maar mijn lichaam denkt daar anders over. Het lukt me nog niet altijd om dat in balans te houden. Ik denk dat het altijd een beetje een deel van me zal blijven. Ik geloof erin dat ik op den duur geen last meer heb van mijn sociale angst, dat ik ermee om kan gaan. Dat het me niet meer belemmert in mijn dagelijkse leven. Dat wil niet zeggen dat niks me meer zal raken. Sommige dingen zullen altijd blijven.
Ik geef mezelf de tijd om hiermee om te gaan. Stap voor stap gaat het steeds een beetje beter. En soms gaat het even weer wat minder, maar over het algemeen klim ik op. Als het wat minder gaat vind ik dat wel lastig. Het blijf lastig om geconfronteerd te worden met mijn sociale angst. Gelukkig leer ik steeds beter om lief voor mezelf te zijn, in plaats van boos op mezelf dat iets niet goed is gegaan.
13) Wat betekent sociale angst voor je omgeving?
Voor iedereen best verschillend. Mijn kring van mensen om me heen is veranderd. Ik denk dat dat heel veel zegt. Voor sommige mensen was het te moeilijk. En sommige mensen waren te moeilijk voor mij. Voor mijn naasten is het ook verschillend. De mannen in mijn leven lezen bijvoorbeeld wat minder mijn Instagram. Mijn moeder leert er heel veel van, leest het mee. We praten ook heel veel. Dat is fijn. Confronterend, maar ook fijn.
14) Wat raad jij mensen aan die in hun omgeving te maken hebben met iemand die worstelt met sociale angst? Wat zijn tops en wat zijn absolute flops?
Het meest belangrijke wat je kunt doen is vragen stellen. Probeer je nieuwsgierig op te stellen. Je weet niks van deze stoornis, maar dat geeft ook niet. Dat hoef je ook niet te weten. Wij zijn zelf de expert van onze situatie. Voor iedereen met sociale angst is het ook weer anders. De een loopt tegen andere dingen aan dan de ander.
Wees voorzichtig met conclusies en oordelen. Sociale angst lijkt heel vaak op ‘normale’ angst, maar dat is het echt niet. Het is een heftige, alles verstikkende angst voor sociale situaties, waarbij meer klachten gepaard gaan dan je kan zien. Als je iets niet begrijpt, vraag dan hoe het precies zit. Of diegene met sociale angst je kan vertellen hoe het voelt.
15) Wat raad jij mensen aan die zelf met sociale angst te maken krijgen? Tips, adviezen, waar kunnen ze terecht?
De eerste stap is naar de huisarts. Het is in Nederland zo geregeld dat je altijd via de huisarts moet om een doorverwijzing te krijgen naar een psycholoog. Het eenvoudigste is om gelijk naar de GGZ te gaan. Veel psychologen bieden kortdurende trajecten aan, wat naar mijn mening niet voldoende is en naar hun eigen mening ook. Ik heb eerst kortdurend gehad, na de intake hebben ze me terugverwezen naar de huisarts met het advies om naar de GGZ te gaan. Bij de GGZ kun je echt een diagnose krijgen en kunnen ze je ondersteunen met passende therapie.
Therapie vind ik heel belangrijk, daar leer je reflecteren. Naar mijn mening lukt dat niet alleen, zelfs niet als je een hulpverleningsopleiding hebt gedaan waar je heel goed hebt leren reflecteren.
In het Nederlands is verder niet zo veel bekend over sociale angst. Volg mij daarom op Instagram en volg mijn blog, daar staan een heleboel artikelen over sociale angst waar je je in kunt herkennen. Ook heb ik een Facebookgroep opgericht waar je met lotgenoten kunt praten. Hij heet de RAARsociaal sociale angst club. Zoek het maar op!
16) Wat raad je absoluut af? Waarom?
Ik denk dat het voor iedereen verschillend is wat voor hulp bij ze past. Toch denk ik dat je beter echt naar de GGZ kan gaan dan kan starten bij een coach of maatschappelijk werker. Ik heb zelf maatschappelijk werk gestudeerd en veel over stoornissen geleerd. Toch is de sociale angststoornis nooit langsgekomen. Tot mijn diagnose wist ik niet van het bestaan van sociale angst af. Dat is ook een beetje het probleem in Nederland. Er is niet veel over bekend en wat er over bekend is, is vrij optimistisch. Er wordt gezegd dat sociale angst eenvoudig te genezen is. Helaas is het iets minder eenvoudig dan gedacht.
Neem daarom echt het heft in eigen handen. Ga zelf op zoek naar wat bij jou past. Naarmate je therapie verstrijkt zul je merken dat je zelfverzekerder gaat worden en steeds meer je eigen koers kan bepalen. Doe dit ook. Ga niet stilzitten en afwachten wat de therapeut zegt, want dan duurt het ontzettend lang. Het duurt dan niet alleen lang, ik vraag me ook af of je echt over je klachten heen kan komen. Het overwinnen van sociale angst vergt hard werken, maar het is het dubbel en dwars waard!
17) Hoe weet je nou wanneer je gewoon wat verlegen bent of wanneer er meer aan de hand is?
Ik ben zelf eigenlijk helemaal niet zo verlegen. Misschien is dat al wel het duidelijkste punt van weten dat er meer aan de hand is. Sociale angst voel je. Het is een angst die je lijf op spanning zet, je een zwaar gevoel op je borst kan geven en je huid laat tintelen. Je hebt een sterk ‘wat als’ gevoel. Sociale angst voelt als doemdenken. Niet letterlijk en ook niet zo concreet, maar het voelt alsof er een donderwolk op je afkomt waar je je schrap voor zet. Gelukkig komt die donderwolk bijna nooit, maar die angst, je sociale angst, is er wel.
18) Je hebt sinds kort een website. Brand los! Wat kun je daar allemaal vinden? En vooral ook; waar?!
Jaaa, eindelijk is hij daar. Ik heb al een paar eerdere pogingen gedaan, maar dit is toch wel echt de site zoals ik het voor ogen had. Op mijn site kun je op dit moment artikelen vinden gerelateerd aan sociale angst, depressie en in de ziektewet zitten. Langzaam bouw ik het steeds verder uit. De bedoeling is dat het een platform wordt waar je allerlei informatie kan vinden over sociale angst, over in de ziektewet zitten en waar je bijvoorbeeld cursussen en trainingen kan vinden die bij jou passen. Hier vind je de website: www.raarsociaal.nl
Tot slot: wat wil jij zelf nog kwijt?
Aan de ene kant denk ik dat ik alles wel gezegd hebt, maar aan de andere kant is er nog zoveel te vertellen over sociale angst. Ik denk dat sociale angst iets is waar veel mensen tegenaan lopen. Daarom wil ik het graag normaliseren. Sociale angst is naar mijn mening een welvaartsziekte die ontstaan is door de groei van de samenleving. Door het internet, social media. Hoe meer we als mensen leren en weten, hoe meer er ook is om bang voor te zijn. We begrijpen steeds meer en geloven niet meer zomaar dingen. We komen er achter dat social media ook iets negatiefs met zich meebrengt, in plaats van alleen maar lol en gezelligheid. Dat hoort bij het leven. We ontwikkelen en evolueren steeds verder. Als we steeds meer te weten komen, kunnen we ook leren om te gaan met sociale angst. Daar geloof ik in!
Dank je wel voor je interessante en ontwapenende bijdrage Linda!
We hebben elkaar nog nooit in het echt ontmoet en toch voelt dit niet zo! Regelmatig spreken we elkaar in een privé chat via Instagram en dat voelt altijd erg vertrouwd en prettig. In real life zou je zeker girlfriend material zijn. Ho, ho…vriendschappelijk! We houden beiden ook van humor. Volgens mij ben jij ook niet vies van een grove en schunnige grap en dat is denk ik voor ons beiden ook een waardevolle manier van in het leven staan. Wat er ook gebeurt, er is nog altijd humor. Een houvast.
Daarnaast heb ik er bewondering voor hoe jij van jouw sociale angst steeds meer een sociale kracht maakt. Geweldig hoe je openheid inzet om anderen tegemoet te komen. Delen is helen! Ik lees je blogs graag en reageer ook graag op je posts. Je deelt rake en herkenbare dingen en situaties, wat waardevolle inkijkjes oplevert in jouw worsteling met sociale kracht. Ja, zo noem ik dat nu. Want vrouw, wat sta jij in je kracht! Ik blijf je vol interesse volgen. Keep up the good work en nogmaals dank voor je prachtige en waardevolle bijdrage!
Hier kun je Linda volgen:
Website: www.raarsociaal.nl
Instagram: @raarsociaal
Facebook: RAARsociaal
Wil jij ook Op De Praatstoel?
Stuur dan een mailtje naar mail@judith-it.nl
Zij gingen Linda voor Op De Praatstoel:
Esmée Branberger: Eigenaresse website4mama.nl
Rob Droog: Als je vrouw psychisch ziek wordt
Encaustic art met Christel
In de overgang met Nance
Familieopstellingen met Marlene
Sociale angst van dichtbij met Linda Huisman
Rob Droog vertelt over de individuele bewustzijnslijns
Alles over een gezonde huid met SilkSkin by Silke
Depressie en angstklachten met een KOPP-verleden
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe publicaties? Volg me dan ook op Instagram: @judithevelien
3 Replies to “Op De Praatstoel: Sociale angst van dichtbij met Linda Huisman”