Op De Praatstoel: Marlene van den Hoogen
Coach en verzorgt familieopstellingen


Via social media kwam ik in contact met Marlene vd Hoogen. Ze trok mijn aandacht door haar treffende quotes en interessante posts over hetgeen zij doet: coachen en familieopstellingen. Een van die quotes luidde; ‘Je eigen ellende verwerken is het beste cadeau dat je je kinderen kunt geven.’

Een quote naar mijn hart

Bam! Zo is het maar net. Daar was ik het roerend mee eens! En of je eigen ellende je kan belemmeren in de benadering naar je eigen kinderen, maar ook naar jezelf. Een quote die mij nauw aan het hart gaat, voor mij een leidraad en een waarheid. Een quote die binnenkwam, omdat dit exact is waar ik in de opvoeding en benadering naar mijn eigen kinderen, heel bewust mee omga. Dat valt niet altijd mee, maar het is wel een leidraad die mij helpt kaderen en mijn focus waarborgt.

Is familieopstellingen zweverig?

Ik vind ‘familieopstellingen’ een heel interessant fenomeen. Ik weet ongeveer wel wat het is, maar wil hier best meer over te weten komen. Het lijkt ook steeds meer in opkomst. Ik hoor er in mijn omgeving steeds vaker over. Helaas heeft het ook een wat stoffige of zweverig imago. Is dit terecht? Ik denk zelf van niet! Maar ja, we kennen allemaal de uitdrukking, ‘Wat de boer niet kent, dat eet hij niet.’ Tijd om meer duidelijkheid te verschaffen! Wat is dat nou eigenlijk, familieopestellingen? Marlene van den Hoogen vertelt er vandaag alles- en hopelijk- meer over. Lees je mee?

Op De Praatstoel: Marlene van den Hoogen

Zit je er klaar voor?

1. Wie is Marlene?

Ik ben geneigd, net als veel mensen waarschijnlijk, bij deze vraag te zeggen wat ik doe en welke rollen ik vervul. Maar zegt dat iets over WIE ik ben? Als ik mezelf ga omschrijven kom ik op eigenschappen en waardes. Beetje gek klinkt dat misschien…op deze vraag antwoorden met: eerlijk, betrouwbaar, direct. En gevoelig, wat veel mensen niet eens weten, want ik sta ook stevig in mijn schoenen en ben nuchter. Dat komt voor een groot deel wel voort uit waar ik vandaan kom en wat ik op mijn pad al ben tegengekomen. Iets wat mij enorm intrigeert altijd; wat maakt dat je op een bepaalde manier in het leven staat of doet wat je doet? In die zin is het niet gek, even hebbend over het wat, dat mijn beroep altijd gericht is geweest op mensen.

2. Jij bent coach en verzorgt familieopstellingen. Wat is dat
eigenlijk,familieopstellingen?

Ja, dat is altijd een uitdaging om uit te leggen aan mensen die het nooit zelf hebben ervaren. Het is een manier om de binnenwereld zichtbaar te maken, vanuit het uitgangspunt systemisch werken. Bij systemisch werken wordt met een systeem een groep mensen bedoeld, die op de een of andere manier bij elkaar horen. Zoals een familie, maar bijvoorbeeld ook een team op het werk of een buurt. Daar kunnen vele dynamieken spelen, ook dat wat in het verleden speelde, wat nu nog effect op je heeft. Bijvoorbeeld: je kreeg als kind teveel verantwoordelijkheid en bent nu nog alles aan het regelen voor iedereen, terwijl het je opbreekt. Systemisch kijken gaat heel erg over wat er onder gevoelens of gedrag ligt. En door personen op te stellen, of (vaak individueel ingezet), voorwerpen voor bepaalde personen, gevoelens, thema’s of dingen kunnen we dat beter in beeld krijgen en dus inzicht krijgen. Vanuit dat inzicht kunnen er stappen gemaakt worden naar verandering of acceptatie.

Ik krijg behoorlijk veel vragen over hoe dit alles nu precies in zijn werk gaat, wat voor onderwerpen er behandeld worden en wat het effect is. Ik besteed daar op social media aandacht aan, omdat ik het graag duidelijk en toegankelijk wil maken. Tegelijkertijd zeggen veel mensen, en dat herken ik, ‘nu ik het ervaren heb, begrijp ik pas echt hoe het gaat’.

3. Wat was jouw drijfveer om coach te worden en
familieopstellingen te verzorgen?

Ik heb lang gezegd dat ik soort van toevallig in de hulpverlening terecht kwam. Tegenwoordig geloof ik niet meer in toeval en zie ik ook vaak hulpverleners om me heen die, net als ikzelf, al wel met wat hobbels in het leven te maken hebben gehad en onbewust vanuit die drijfveer, of soms bekende rol, zo beroepsmatig verder gaan. Sinds Alweer een jaar of 10 groeide ik in functie en ging ik vooral coördineren en coachen en kreeg daar de basis in mee.
En zo liep mijn persoonlijke ontwikkeling naast mijn beroepsmatige ontwikkeling, omdat ik persoonlijk in aanraking was gekomen met familieopstellingen.

Ik ben de jongste in een gezin van 2 kinderen. Mijn broer kreeg op zijn 16e een ernstige vorm van kanker en daarna ontwikkelden zijn psychische klachten. Hoewel ik het nog steeds wel moeilijk vind zo concreet te zeggen, (want veel loyaliteit en geen bedoeling tot verwijten) stond mijn jeugd in het teken van hem, zijn problematiek en ook de struggles die mijn ouders hadden aan spanningen en een slecht huwelijk. Toen ze uiteindelijkscheidden, op mijn 26een zelf moeder van 2 jonge kinderen, escaleerde de boel met mijn broer. Pas na een gedwongen opname (en nu laat ik veel van de geschiedenis achterwege) kreeg hij de diagnose schizofrenie.
Ik had inmiddels een flinke muur om me heen. Pas bij een familieopstelling zag ik hoe mijn situatie was, hoe verdrietig ook. En kon ik weer langzaam bij dit verdriet.
En dat was heel nodig, want je kunt niet alleen lastige dingen buitensluiten. Ik sloot ook alle fijne dingen buiten. Ik kon niet genieten van het leven en draaide maar rond in hetzelfde cirkeltje.

In 2008 deed ik deze, allereerste, opstelling. Daarna vaker omdat ik het zo fijn vond en ervaarde dat ik van alles kon laten opstellen en dat het voor mij een goede manier was om bij mijn gevoel te komen en nieuwe stappen te zetten in mijn persoonlijke ontwikkeling. Enkele jaren terug had ik zowel persoonlijk als professioneel het verlangen hier nog meer mee te gaan doen en deed ik een jaaropleiding op dit vlak.

4. Jouw praktijk heet ‘Yosenso’, kun je vertellen hoe je bij deze
naam kwam?

Ik wilde graag iets met het woord ‘sense’ doen. Want sense staat voor voelen, maar ook voor waarnemen. En afhankelijk van de context ook voor logica. Voor mij heel passend bij wat ik doe! Een bekende die heel goed is in dit soort dingen heeft me geholpen met de naam (en ook het logo overigens). Het is uiteindelijk een combi van Spaans-Italiaans dat zegt ‘I sense/ Ik voel’. En bewust de domeinnaam .me erbij gekozen ook: I sense me.

5. Waar- en wanneer hoorde jij voor het eerst over
familieopstellingen?

Op het moment dat mijn broer in zijn dieptepunt zat, wilde mijn moeder naar een lezing van een bekende Duitse psychotherapeut die een nieuw boek had uitgebracht over psychische stoornissen. Ze wilde niet alleen en durfde ook niet alleen de snelweg op, dus ging ik mee. Dat bleek Franz Ruppert te zijn, en zijn werk richtte zich toen al op meergenerationeel trauma. Dat betekent kortgezegd dat je verstrikt kunt zijn met trauma’s van je ouders of generaties daarvoor en daar behoorlijk van in de war kunt zijn. Hij werkte veel met opstellingen. Het idee dat ik erachter zou kunnen komen of er in onze familie iets speelde waar wij als kinderen, met name mijn broer, last van kon hebben, trok me wel aan. Zo heb ik me aangemeld voor een dag opstellingen met een groep.

Eerlijk gezegd totaal onbewust. Ik wist niet wat ik kon verwachten en eenmaal daar vond ik het mega vaag allemaal. En toen bleek ook nog dat het de bedoeling was om een vraag over mezelf te stellen. Ik dacht dat het over mijn familie zou gaan…
Ik stelde de vraag in relatie tot mijn familie. Wat in me opkwam was: ‘Wat is mijn rolin dit gezin?’
Vervolgens mocht ik mensen neerzetten in de ruimte voor mezelf en mijn ouders en vervolgens mijn broer. Ik vond het nog steeds vreemd, maar ik merkte wel dat het niet zomaar een toneelstukje was, want met de summiere info die ik had gegeven, haalde de opsteller wel meteen signalen uit hoe ik opstelde en wat zich bewoog wat klopte met de werkelijkheid. En bizar genoeg gaven de mensen die daar stonden (de representanten) ook rake dingen aan.

Daar zo naar kijkende, overviel me het verdriet van de situatie eigenlijk. Verdriet waar geen aandacht voor was geweest, ook niet door mijzelf. En het besef wat dit met me deed.

Uiteindelijk deed ik ook zelf mee in de opstelling en werd ik begeleid om bepaalde dingen uit te spreken, symbolisch vooral. De groep steunde me. Ik kan me nog goed daarna het gevoel van opluchting herinneren. Ook representeerde ik die dag weer in de opstelling van anderen, ook dat hielp me bij het bij mijn gevoel komen.

Die dag zette ik de deur van mijn gevoel voor het eerst weer op een kiertje en werd het leven langzaamaan weer een stuk leuker.

7. Welke opleiding(en) deed je hiervoor?

Ik heb een jaaropleiding systemisch werken gedaan (familie- en organisatieopstellingen). Maar ik ben al heel veel jaren werkzaam in de hulpverlening, heb in de basis HBO SPH gedaan en een hoop scholing op gebied van o.a. hechting en trauma, onveiligheid binnen gezinnen en coaching. Die kennis en ervaring (plus mijn persoonlijke ervaring en het feit dat ik veel lees) combineer ik.

10. Wie raad jij een sessie(s) aan?

Dan zou ik zeggen, vooral de mensen die vaker tegen hetzelfde aanlopen, of al lang in een bepaald patroon of gevoel zitten en daar niet of niet volledig uitkomen. Want dan heeft het vaak te maken met vastzittende, meestal onbewuste, zaken of niet bij het gevoel kunnen komen.

11. Is het gebruikelijk om meerdere sessies te volgen?

Nee, dat hoeft niet. Ik zie een opstelling doen als een stap in je bewustwording en ontwikkeling. Het is helemaal aan jezelf of dat voldoende voor je is, of voor dat moment voldoende. Na mijn eerste opstelling kon ik daar heel lang mee vooruit. En uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om ook andere dingen op deze wijze uit te werken. Als iets heel ingewikkeld is, kan dat wel helpend zijn, maar dan is ook individueel werken vaak goed.

12. Wat is het doel van familieopstellingen?

Uiteindelijk is het doel dat je je goed voelt. Wat daar volgens mij voor nodig is, is om te beginnen, inzicht te krijgen. Maar inzicht is niet alleen maar met je verstand kunnen begrijpen hoe iets werkt. Om weer even mezelf als voorbeeld te nemen: Ik wist best aardig hoe het allemaal zat, maar ik bleef in mijn hoofd en kon niet echt stappen maken. Echt aan kunnen kijken wat maakt dat iets is of is geweest, maakt het begin tot verandering of acceptatie. Dan blijft het niet bij praktische, oppervlakkige oplossingen, maar bij een duurzame verandering in jezelf.

Dat even voor mijzelf sprekend. Er zijn bijvoorbeeld ook traumatherapeuten die werken met de methode en dan is het doel traumaverwerking. Er is niet maar één manier waarop je hiermee kunt werken.

13. Waarin onderscheid jij je van andere coaches?

Er zijn veel goede coaches, er zijn veel goede verschillende manieren van coachen. Wat maakt dat iets werkt, is dat de manier van coachen je ook wat brengt en dat er een klik is met elkaar. Voor mij is overigens die klik de andere kant uit ook belangrijk én ik vind het belangrijk dat iemand zelf verantwoordelijkheid neemt voor zijn of haar proces. Ik werk graag hard voor je, als je zelf hard werkt. En als je het ergens over durft te laten gaan. Want we gaan wel de diepte in.
Bij mij is het vooral: what you see is what you get. Ik ben gewoon ik. Bij mij mag ook alles er zijn. Ook die dingen of gevoelens waarvan je denkt dat ze te pijnlijk zijn voor een ander om te horen. Het hoeft niet altijd fijn te zijn en dat maakt het juist fijn. Ik ben eerlijk en direct, sta met beide benen op de grond.

15. Wat geeft jou de meeste voldoening?

De opluchting. Klinkt dat gek? Mensen zijn opgelucht door iets te kunnen delen wat ze (soms heel lang!) alleen gedragen hebben. Of de opluchting wanneer er een bepaald gevoel voor zichzelf bevestigd wordt. Of de opluchting door de keuze te maken een probleem niet meer voor een ander te dragen en zich vrijer te voelen. Ja, dan heb ik wel echt het gevoel dat ik een ander geholpen heb.

16. Is familieopstellingen zweverig?

Leuke vraag! Ik laat dat aan iedereen zelf of je het zweverig vindt of niet. Zoals gezegd leek het mij in mijn eerste kennismaking ook heel vaag, dus ik snap wel dat mensen dat soms kunnen vinden.
Zelf sta ik met beide benen op de grond. Ik merk wel dat het veel bekender wordt en dat er steeds meer vraag naar is. Ook in bijvoorbeeld het bedrijfsleven wordt er steeds meer gebruik van gemaakt. Dan gaat het om organisatieopstellingen, maar de basis is hetzelfde.

Ik hang er geen labeltje aan, voor mij is het een fijne manier en gelukkig zijn we hier vrij om zelf te mogen bepalen wat we vinden.

17. Vertel, waar kunnen we jou vinden? Website? Social media?

www.yosenso.me en op Instagram: @yosenso.me en op Facebook

Dank je wel voor je interessante en eerlijke bijdrage Marlene!

Wow, Marlene! Wat ben jij een inspiratiebron voor mij. Jouw posts raken me vaak of komen binnen. We zitten met veel dingen op één lijn en de manier van coachen die jij hanteert, dat spreekt mij enorm aan. Ik studeerde eveneens SPH, echter studeerde ik eigenlijk te vroeg af voor de levensfase waar ik toen in zat. Destijds was mijn SPH opleiding ook een onderdeel van mijn overlevingsmechanisme. Nadat ik mijn felbegeerde papiertje haalde, viel ik eigenlijk in een soort van gat; ‘Is dit het?’ Het was me na het overlijden van mijn moeder en de obstakels die dat met zich mee hadden gebracht, gelukt om het pad wat ik voor haar overlijden uit had gestippeld, te volbrengen. En nu? Nu had ik niets meer om me op te storten of me compleet in op te laten gaan. Nu had ik dat diploma en was ik totaal niet klaar voor de doelgroep. De rouw kwam toen des te harder binnen, want ja…daar was nu tijd en ruimte genoeg voor. Mijn SPH skills bleven liggen, de motivatie was weg. En pas nu begint het weer wat te kriebelen.

Het lijkt mij fantastisch om iets met coaching te doen of me meer te verdiepen in onder andere familieopstellingen. Ik word helemaal blij en geprikkeld als ik jou je passie, je hart en je kunde uit zie dragen. Heel mooi om te zien! Met veel interesse heb ik je uitleg over familieopstellingen gelezen, wat een prachtige methoden om inzicht in jezelf te krijgen.

Dank voor je openheid, eerlijkheid en kwetsbaarheid in het beantwoorden op de vragen. Mooi om te zien dat je je eigen pad verweeft in de manier van coachen.

Binnenkort mag iemand anders plaatsnemen Op De Praatstoel!

Zij gingen Marlene voor Op De Praatstoel:

Esmée Branbergen van Website4mama
Rob Droog ex-man van vrouw met psychische problemen
Encaustic art met Christel Loman
In de overgang met Nance
Sociale angst van dichtbij met Linda Huisman
Alles over een gezonde huid met SilkSkin by Silke
Depressie en angstklachten met een KOPP-verleden


Op de hoogte blijven van nieuwe publicaties? Volg me dan ook op Instagram: @judithevelien


judith-it – @judithevelien

5 Replies to “Familieopstellingen met Marlene”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *