hokjes denken – gender generaliserend

Er is iets waar ik me nogal een beetje boel aan erger en ik vraag me met enige regelmaat of ik wel ‘normaal’ ben? Wat men daar dan ook onder mag verstaan. Want die term lag de afgelopen jaren nogal onder vuur. We hadden namelijk te maken met ‘het oude normaal’ en ‘ het nieuwe normaal’. Dan heb je ook nog paranormaal en abnormaal. Het triggerde bij mij een heuse identiteitscircus…ik bedoel, crisis en ik ben er nog steeds van in verwarring. Dat overdrijf ik natuurlijk, daar ben ik namelijk veel te nuchter voor. Ik heb me er allang bij neergelegd dat ik abnormaal ben.

Er zijn een aantal zaken waar ik me aan erger

Eigenlijk zijn er meerdere dingen waarin ik me ietwat erger. Misschien moet ik het maar gewoon uit de doeken doen, dan ben ik er maar van af. Goed, adem in, adem uit…

Grensoverschrijdend gedrag is my middle name

Zowel in het verleden als in het heden heb ik mij met enige regelmaat schuldig gemaakt aan grensoverschrijdend gedrag. Waarschijnlijk zal ik dit in de toekomst ook blijven doen. Op allerlei vlakken eigenlijk wel. Ja, ook seksueel overschrijdend gedrag. Zo heb ik er een handje van om obscene gedachten te ventileren bij allerhande fruit- en groentensoorten die iets weg hebben van een fallus. Het blijft niet altijd bij gedachten, ik wil er ook nog weleens mee zwaaien en er bepaalde bewegingen aan koppelen. Te denken aan komkommers, bananen, aubergines… got the picture? Ik schuw er ook niet voor om hardop te zeggen dat ik je zou doen wanneer ik je er lekker uit vindt zien. Ook wanneer ik je er niet lekker uit vindt zien trouwens. Ik ben niet zo kritisch en neem er al gauw genoegen mee wanneer iemand een lichaamstemperatuur van rond de 37 graden heeft en als er een gat in zit, danwel een wormvormig aanhangsel aan bungelt. Ik zie de persoon en hang geen waardeoordeel aan gender. Nee, dat lieg ik. Of nou ja… misschien ook niet. Hmmm… ik ben er nog niet helemaal uit. Want dit is best tegenstrijdig aan het feit dat ik helemaal geen ‘mensen-mens’ ben. Of wel. Nee, niet. Oké, soms wel en soms niet. Lastig dit hoor! Oei… zei ik dat nou hardop? Of dacht ik dat alleen maar? Zo zie je maar hoe dun die scheidingslijn tot grensoverschrijdend gedrag is. Of valt dit meer onder gender generaliserend? Ik detecteer hier een overlap. Regelmatig maakte ik me op de werkvloer schuldig aan een zogeheten #metoot-tje. Zowel verbaal als fysiek. Als ik er de kans voor kreeg, maakte ik zelfs schaamteloos een combi van het verbale en het fysieke. Nog iedere dag houd ik rekening met een aanklacht met terugwerkende kracht.

Klaar voor nog een biecht?

Als je nu al in shock bent, zet je dan maar schrap voor mijn volgende biecht; ik ben namelijk hetero. Ik ben een vrouw die op mannen valt. Ja, dat is dan weer een beetje tegenstrijdig aan wat ik hiervoor verkondigde. Maar mijn uitvalsbasis is toch wel heteroseksueel. Of maakt mij dat dan juist weer meer ‘bi’? In al die jaren dat ik op deze aardbol rondloop ben ik daar nog nooit zo openlijk voor uitgekomen. Niemand vroeg er ooit ook naar. Iedereen ging er maar gewoon vanuit dat ik hetero was. Inclusief ik zelf. Het zal waarschijnlijk niet heel lang meer duren eer hetero’s ook uit de kast zullen moeten komen omdat LHBTQIA+ en alles wat daarbij komt kijken tegenwoordig onder het nieuwe normaal valt. Dan voel je je als heteroseksueel toch wel aardig in een hokje geduwd toch? Gek, want deze hele beweging is juist in het leven geroepen om buiten de kaders te denken. Hmm…volgens mij komen er alleen maar meer hokjes bij, maar het zal wel aan mij liggen. Hoe lang zal het nog duren voordat we deze vorm van geaardheid toe kunnen voegen aan een vorm van schaamte? Staat op zich wel aardig naast vliegschaamte, bodyshaming, momshaming en weet ik veel welke vormen van openlijke schaamtepleging er nog meer op de loer liggen. Heteroshaming en Being normal shaming en niet te vergeten; shaming the shaming. Kijk, de lijst met hokjes en schaamte wordt eigenlijk alleen maar langer en langer.

Ik heb genoeg ballen hoog te houden

Alsof dat nog niet genoeg is, ben ik al bijna 22 jaar (Wait whut?!) samen met dezelfde partner en heb ik hem nog nooit besodemieterd. Op het vlak van vreemdgaan dan hé… Je zult zelf ook wel begrijpen dat ik de hitsige kerels van me af moet slaan. Daar had ik het druk genoeg mee. En ook met grensoverschrijdend gedrag natuurlijk. O, wacht… niet door mijn perfecte Insta lijf hoor, puur door mijn fijne karakter. Voordat we daar weer misverstanden over krijgen. Of stoot ik de bodypositivity beweging nu voor het hoofd? Jammer dan, je kunt niet iedereen tevreden houden. Je ziet, ik heb genoeg ballen hoog te houden. Als daar dan ook nog de ballen van andere kerels bij zouden komen, zou ik door de ballen de piemels niet meer zien. Ik word al moe als ik eraan denk! Of hij mij ook zo trouw was al die jaren? Hij zegt van wel en ik geloof hem op zijn mooie, blauwe ballen…eh, ogen.

Het is een schande in deze tijd om je een vrouw in een vrouwenlichaam te voelen

Verder voel ik me op en top vrouw en een vrouw in een vrouwenlichaam en heb mezelf helemaal als vrouw omarmd. Ja, ik weet het… dat is een schande in een tijd dat je alles kunt zijn wie je wilt zijn op allerlei mogelijke manieren. Noem me een saaie muts, maar dan wel een die content is met haar eigen muts.

Mijn dochters mogen zijn wie zij willen zijn

Nu we het toch hebben over ‘zijn wie je wilt zijn’, dat breng ik mijn dochters ook bij. Wel meer op de traditionele wijze, want ik leer mijn dochters dat zij meisjes zijn en dat er twee smaken zijn; jongens en meisjes. O, sorry… ja, nee… ik bedoelde natuurlijk genders. Jongens hebben een piemel en meisjes hebben een vulva. Wat generaliserend hé? Wel lekker overzichtelijk en lekker basic. Houd ik van! Vanuit deze basis mogen zij de wereld lekker zelf uitvogelen. Ik breng ze niet op ideeën, daar mogen ze zelf op komen. Binnen deze kaders is er ook echt nog van alles mogelijk en mogen zij invulling geven aan hun persoontjes en karakters zoals zij dat zelf willen. Hoe onsamenhangend voorgaande ook mag lijken, dit klinkt dan weer alsof ik daar best over na heb gedacht.

We hebben het gewoon openlijk over lentekriebels…eh, seks

Judith Evelien


Het ergste hebben we nog niet gehad, dat komt nu… we praten aan de keukentafel gewoon over lentekriebels! Of nou ja, wij noemen dat ‘seks’, danwel lichamelijke ontwikkeling. Hoppa! Het zal veel mensen wellicht verbazen, maar seksuele ontwikkeling is dus ook onderdeel van de algemene ontwikkeling. En nog een leuke ook! Alles is bespreekbaar. Als wij er niet spastisch over doen, dan doen onze kinderen dat ook niet… correctie, dan doen onze kinderen dat wél. Want daar zijn het kinderen voor. Papa en mama doen zelfs alle standjes even voor. Nee, dat is natuurlijk een grapje! Bij ons gaat het niet over foefje, pruimpje of poes… tenzij het over de buurtpoes gaat… die noemen wij ook bij naam; ‘slet’. Oeps… maak ik nog zo’n flauwe grap. Ik zei toch al dat ik niet vies was van een seksueel overschrijdende grap op zijn tijd. Bij ons in ieder geval geen gekke ‘voorbips’ taferelen. Openheid zorgt ook voor weerbaarheid en het leren van eigen grenzen.

Bestaat normaal wel?

Kom ik nu weer bij mijn eerste crisis: wat is normaal? Bestaat dat überhaupt? Zoveel mensen, zoveel wensen, zoveel verschillen, zoveel referentiekaders, zoveel normen, waarden en meningen. Zolang de intentie goed is, kun je het nooit fout doen. Behalve in de ogen van een ander. En daar zit hem ook de crux denk ik. Wat voor mij werkt, is niet de weg voor een ander en vice versa. Iedereen heeft zijn eigenaardigheden en alles wat eigen is, is aardig. Daarom is het ook zo’n mooi woord. Normaal? Ha, ik heb een voorkeur voor vreemd, want dat maakt authentiek. Geef mij hier of daar maar een kadertje met de vrijheid om deze zelf in te vullen. Lekker overzichtelijk.

De keuze is reuze!

Als er teveel keuze is kun je op den duur toch ook geen keuze meer maken? Je zou toch spontaan een identiteitscircus aangepraat krijgen door de huidige ‘de keuze is reuze’ mentaliteit. Kunnen we nu dan alsjeblieft weer normaal doen? O, wacht…

Lees ook:

Is bodypositief wel zo positief?
Genderneutraal heel normaal?
Mijn meisje houdt van jongensdingen


Wil je op de hoogte blijven van nieuwe publicaties? Volg mij dan ook op Instagram: @judithevelien


3 Replies to “De keuze is reuze!”

  1. Ja zeg! Ik voel me nu gediscrimidingest, denk ik, toch? Want dat moet wel als niet hetero, woest in de overgang zijnde mensch!

    Maar serieus: haal me even uit die lachstuip. Ik krijg kramp….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *