judith-it

Het weekend is nat. Kletsnat. Droge momenten zijn schaars. De uitgelezen gelegenheid om ongegeneerd de hele dag in je huiskloffie te bivakkeren. Zou je denken…

Binnen blijven?

In theorie klinkt het zo heerlijk, maar de praktijk wijst toch iets anders uit. Als het buiten stormt, stormt het binnen vaak ook als je kinderen hebt. Ze gaan soms gewoon letterlijk meedoen met het onstuimige weer buiten. Of eigenlijk altijd. Je kunt er vergif op innemen dat wanneer je besluit de deur niet uit te gaan, de kinderen de kont in de krib gooien. Bereid je maar voor op de meest intense en onredelijke driftbuien, onderlinge ruzies die nergens overgaan en irritaties over en weer.

De theorie is niet verenigbaar met de praktijk

Hoe kon ik dat nou vergeten op die verregende zondag dat we besloten lekker een pyjamadag te houden? Hoezo in harmonie lekker een filmpje kijken met het hele gezin, met een bakje chips en gezelligheid? Nee, dan blijkt al gauw dat die mooie rozengeur en maneschijn theorie niet verenigbaar is met de praktijk. De werkelijkheid. De realiteit. Die ziet er dan nét even iets anders uit. Alleen al een film uitkiezen blijkt een hels karwei. Want wat de een betoverend vindt, vervloekt de ander en vice versa. Als het dan is gelukt daar overeenstemming in te vinden en iedereen er klaar voor zit, dan kan een lekker chippie natuurlijk niet ontbreken. Komen we bij de volgende wereldproblematiek. Of nou ja, eigenlijk is het gewoon een herhaling van voorgaande! Alleen dan met de chips.
Als ook dat na de nodige schermutselingen zijn weerga heeft gevonden en de bakjes binnen vijf minuten verorberd zijn, is de focus voor de jongste vervlogen en ze gaat wat anders doen. Dat trekt weer de aandacht van de middelste die dat memoriespel waar haar zusje zich op heeft gestort, ook wel ziet zitten. Dat kan natuurlijk niet goed gaan en dat gaat het ook niet. Tier kanonnades gaan over en weer en als klap op de vuurpijl laat de oudste ook nog even haar ongenoegen horen over al het lawaai van haar twee jongere zusjes. Great! En dan is er nog niet eens een half uur verstreken.

Dan duurt zo’n pyjama dag lang hoor! Terwijl ik op social media het ene perfecte gezinnetje na de andere mijn tijdlijn zie passeren, vraag ik mij af wat wij nou toch verkeerd doen? Want daar lijkt alles wel in wereldvrede te verlopen en geniet iedereen intens van hun harmonische gezinnetje. Nou, hier niet. Hier is de bom ontploft.

Verveling prikkelt de creativiteit

Ik vind ik het heel erg belangrijk dat mijn kinderen zichzelf ook goed kunnen vermaken en over het algemeen zijn zij hier ook prima toe in staat. Behalve wanneer het regent en we genoodzaakt zijn binnen te blijven. Desnoods vervelen ze zich maar eens lekker, want dat is goed voor de creatieve prikkeling. Toch? Klinkt in theorie wederom heel erg leuk en ook dit is in theorie mooier dan de werkelijkheid ons laat zien. De volgende keer mogen ze fijn in hun pyjama’s buiten in de regen stoom afblazen, terwijl ik me lekker in mijn pyjama op de bank verschans.