Er zijn een aantal dingen in mijn bestaan, die gedoemd lijken om structureel te vergeten. Het beklijft niet. Nooit. Hoe ik ook mijn best doe!
Deze ezel stoot zich talloze keren
Och wat ben ik iedere keer weer in mijn nopjes wanneer het me is gelukt om een leuke traktatie voor mijn meiden te verzinnen. Vol genoegdoening kruip ik dan ’s avonds op de bank. Alles op tijd af, traktatie staat klaar en feestoutfit ligt klaar. Alles in kannen en kruiken en niets meer vergeten. Toch? Oh wacht… mijn meisje gaat ook nog langs de juffen en de meesters. Shoot! Wéér vergeten iets voor de juffen en de meesters te kopen. En dit overkomt me gewoon iedere keer weer. Zelfs wanneer ik de traktatie ga kopen en me deze keer voorneem om de juffen en de meesters nu niet te vergeten, doe ik het juist!
Dit doe ik ook altijd verkeerd. Keer op keer…
Als het die tijd van de maand is, je weet wel…die van een vrouw. Koop ik steevast het verkeerde pakje damesverband en dan kom ik er pas bij thuiskomst achter. Zelfs na een double check op de plek van aankoop, kijk ik er heel vaak toch nog hardnekkig overheen. Die pakjes lijken dan ook wel verrekte veel op elkaar.
Dan het slot van de poort van onze achtertuin. Als ik thuis kom van mijn werk en de sleutel in het sleutelgat steek, weet ik pas weer op het moment dat ik die sleutel erin steek, dat dat slot buiten werking is. Ied-e-re dag weer vergeet ik dat dat ding stuk is! Inmiddels is het gelukkig weer gerepareerd….vergeet ik dát dus weer…
Wanneer de meiden in bad zijn geweest zet ik de crèmespoeling vaak weer uit gemak in het bakje naast het bad. Ik zet die fles later wel weer op het plankje bij de douche. Als ik de volgende dag dan zelf weer ga douchen en ik de crèmespoeling wil pakken, dan valt dat verdomde kwartje weer. Ik heb die fles nooit meer op zijn plek terug gezet. Iedere keer weer doe ik dit! En iedere keer weer, vergeet ik het en sta ik weer met lege handen onder de douche.
Nog zoiets
Wanneer ik eindelijk dat lange verwachte colaatje aan krijg geboden van de ober, blijkt dat er ijsklontjes in mijn glas zitten! Brr…ik heb een hekel aan ijsklontjes in mijn drinken! Toch vergeet ik iedere keer weer, om bij mijn bestelling al aan te geven dat ik geen ijsklontjes in mijn drinken blief.
Zal ik nog even doorgaan?
De lijst aan dingen die ik structureel vergeet lijkt eindeloos. Sommige dingen lijken hier gewoon voor geschapen ofzo. Iedereen die mij een beetje kent, die wordt hier waarschijnlijk bij tijd en wijle best hoorndol van. Zo kan ik me in ieder geval indenken. De eenvoudigste dingen onthoud ik niet, vergeet ik weer en/ of automatiseer ik niet. Zelfs wanneer iemand mij ergens op wijst, is het vijf minuten later alweer uit mijn systeem. Ja echt, dat gebeurt! Vraag het mijn collega’s maar. Dood vermoeiend af en toe. En niet alleen voor mijn omgeving hoor. Vaak vind ik het zelf ook best gênant.
Ik heb nog een pareltje
Iedere keer wanneer ik vol verwachting de bus in spring naar het Centraal Station en me dan ineens bedenk dat ik niet heb gecheckt of die verrekte tunnel niet weer eens is onderworpen aan een of andere onderhoudsbeurt. Ja…dan kun je er donder op zeggen dat dit het geval (Ja…dit gebeurt op regelmatige basis!) is en die rottige bus me naar de pont brengt in plaats van rechtstreeks naar het Centraal Station. Niet dat het even aan wordt gegeven op zo’n keurig informatiebord bij de bushalte of dat de alleraardigste buschauffeur me er even op wijst dat de tunnel vandaag dicht is. Nee, daar kom ik pas achter als we worden gedropt bij het tussenliggende metro station om een keuze te maken tussen de metro of de pont. Stom!
Ik vergeet bij de vleet
Die verjaardag die ik moest onthouden, dat berichtje die ik eigenlijk zou sturen, die plant die nu echt water nodig heeft, dat ene programma die ik zo graag wilde zien, ik vergeet dat ik de reclame door kan spoelen als ik een programma terugkijk die op is genomen en die ene boodschap, die ik écht niet moet vergeten ….forget it! En dat is precies wat ik doe. Ik vergeet bij de vleet. Dat rijmt. Ik vind het al een geweldige prestatie van mezelf dat ik niet vergeet om te blijven ademen. Dat is uiteindelijk toch het belangrijkste.
Wil je op de hoogte blijven van nieuw leesvoer? Vergeet dan niet op de ‘Follow us’ button te klikken. (Dat zou ik namelijk wel vergeten…)
Pssst…lees dit ook even!
Dit leuke blog van mijn nicht Heleen. Dat vergeten zit blijkbaar in de genen!
Oeps…ik vergat om mijn dochter van de BSO te halen
En ik dacht dat ik erg was….. Ik vergeet altijd tegen mijn passagiers te zeggen dat er een omleiding is ….. 😀
Oh jij! Grrrr haha!