De eerlijke foto’s vliegen je in social media land om de haverklap om je oren. Of je nu wilt of niet. Hoe eerlijker hoe beter. De ene nog uitgesprokener dan de ander. Iedereen heeft een bikinibody. Mannen, vrouwen en alles daartussenin en dat mag gezien worden. Nee, dat moet gezien worden. Het kan niet gek genoeg, want gek bestaat niet. Als ik eerlijk ben, vind ik eerlijke foto’s best wel gek. Hoewel ik het opponent van de eerlijke foto eigenlijk nog wel de kroon vind spannen op het gebied van alle gekheid op een stokje. Maf hoe iets gewoons nu ineens als iets heel bijzonders wordt gezien en iets geheel ongewoons als de standaard wordt gezien. Ik denk dan ook dat dat is wat me nou zo tegen mijn natuurlijke borstpartij stuit.
Doe je mee met skinfasting?
‘’No filter!’’ Prijkt er dan als caption onder. Of nog zo’n mooie; ‘’Zonder make-up!’’ Iets wat dus eigenlijk niets bijzonders hoort te zijn. Laatst zag ik nog een pareltje voorbij komen: Skinfasting. Een mooi verlengstuk van alle eerlijke ontboezemingen. Met andere woorden, het blote billen gezicht krijgt eindelijk de waardering die het verdient. Die 100.000 lagen aan make-up en alle skincare-routine-meuk om je vervolgens weer te ontdoen van al die opsmuk, schijnt na verloop van tijd toch zijn tol te eisen. Verrassend! Je huid wordt er moe en lui door en dus is het heel heilzaam om je huid zo nu en dan eens te laten vasten. Even resetten en vrij ademen en weer zelfverzekerd, zonder make-up naar buiten. Gebruik anders even een filtertje! Oh wacht, filters zijn er alleen voor foto’s.
Instagram is niet echt hoor…
Insta vs reality is ook helemaal een hype. Vrij vertaald wordt hiermee bedoeld: Instagram versus realiteit. Bekt in het Nederlands ook prima toch? Hoezo moet dat dan allemaal in van die Engelse termen? Goed, dat is een andere discussie. De visie erachter is leuk hoor, maar eh… het idee van een foto is toch ook dat je er op je voordeligst op staat, al is een filter die je onherkenbaar maakt wel weer het andere uiterste. Natuurlijk houd je dan die buik in en zet je je mooiste lach op. Lippenstiftje op en alles. Je gaat toch niet stom op de foto? Uitzonderingen daargelaten, het is namelijk een van mijn talenten. Maar eerlijk? Dat ga ik dan weer niet delen. Op mijn account alleen maar oneerlijke foto’s. Er is trouwens geen filter die op is gewassen tegen een mooie lach. Vind ik. Misschien dat eens proberen? Krijg je ook heel veel likes voor. Weet ik zeker. Maar daar is het niet om te doen. Dat is ook zo.
Je bent tegenwoordig een ware heldin wanneer je met je blote billen porem over straat gaat en zonder filter en smeersels een foto van jezelf op je socials deelt. Driewerf hoer! Eh…hoera! Als je dit dan halfnaakt doet of in bikini en je rollen hoogtij laat vieren, dan ben je wel echt helemaal de shit. Even goed inzoomen nog. Och kijk, nu gebruik ik zelf een hippe Engelse term. Newsflash…, ik bedoel, nieuwsflits: we hebben allemaal vetrollen! Behalve ik dan. Oké, oké… ik heb ook een paar subtiele kwabjes…oké, kwabben. Nauwelijks met het blote oog zichtbaar. Nee, dat lieg ik. Oeps, nou doe ik het zelf ook en dat zonder een eerlijke foto! Ik voel alleen niet zo heel sterk de behoefte om deze met de hele wereld te delen. Die kwabben. Ik geloof niet dat ik me daar zekerder door ga voelen of meer geaccepteerd. Wat zeg je? Het is niet voor mezelf maar om de ander een goed gevoel te geven? Ah, oké, in dat geval… nee, nog steeds niet.
Hadden we het al gehad over de after pregnancy body?
Heb ik het al gehad over de postpartum posts? De afterpregnancy body’s? De tijgerstrepen, lubberbuiken, de hangtieten en de vajayjay die na een bevalling van strakke stoeipoes in een vormeloze gelatinepudding transformeert? Om over de liflafjes maar te zwijgen. Daar bedoel ik schaamlippen mee. Dat is namelijk wat er gebeurt wanneer er een baby… nee, wacht… ik kan natuurlijk ook té eerlijk zijn in mijn uitingen. Daar heb je geen foto voor nodig. Aan beeld denken heb je dan ook wel genoeg. Hoe dan ook, dit mag er ook zijn in al zijn eerlijkheid.
Eerlijke, oneerlijke foto’s
Misschien handig om ook eerlijk te zijn over de keerzijde van een zwangerschap, wat dit met je lichaam doet, maar ook hoe je kijk op je lichaam en je lichaamsbeleving verandert nadat je moeder bent geworden en wat dit dan mentaal weer met je doet. Laten we het in alle eerlijkheid gewoon eens hebben over de realiteit en onzekerheden. Laten we eens meer met elkaar praten en contact hebben in plaats van onze waarheid van social media platforms te plukken. En nee, dan niet via een appje, krabbel of DM. We weten allemaal toch wel dat social media een vertekend beeld geeft? Niet? Ha, kijk… dat bedoel ik! Com-mu-ni-cer-en…
Hoewel ik het idee achter dergelijke posts alleen maar toejuich, erger ik me merendeel aan de uitvoeringen die ik tenenkrom…eh, tegenkom. Eerlijke foto’s zijn er in allerlei vormen en ik moet er vaak een beetje binnensmonds van spugen.
Je lichaam is er niet alleen voor de leuk en de mooi
Het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Je lichaam is er niet alleen voor de leuk en de mooi. Jouw lichaam draagt jou je hele leven. Met een beetje geluk onder gezonde omstandigheden. Ben je eens niet helemaal gezond, dan doet jouw lichaam er alles aan om je weer gezond te krijgen, zonder dat je weet hoe hard het daarvoor achter de schermen werkt. Laten we elkaar eens vertellen hoe zwaar je je lichaam te kort doet door het te maskeren achter allerlei filters, verbouwingen en het vervloeken van haar oneffenheden. Als je er zo naar kijkt dan worden al die twerkende plastic-fantastic-poppetjes een zielige vertoning, want ze zien zelf niet hoe zij hun lichaam vernagelen en tekort doen.
Wees zuinig op je lichaam
Jouw lichaam is jouw alles. Wees er zuinig op en behandel haar als een koningin, niet als een hoer. Oeps, ja… ik weet het, ik kom wellicht wat grof uit de hoek. Dat maakt denk ik net wat meer indruk dan een halfbakken, eerlijke foto. Niet dat er iets mis is met hoeren hoor, die hebben vaak meer zelfrespect dan de gemiddelde vrouw. O, ik maak het er zo niet beter op geloof ik. Het komt er rotter uit dan ik bedoel. Jeetje, ja…eh, hoe moet ik het dan omschrijven? Geen idee, ik laat het hoer…eh, hier maar gewoon bij. Nee, wacht. ‘’Voetveeg’’. Ja, dat woord zocht ik! Dus nog een keer: Wees zuinig op je lichaam en behandel haar als een koningin, niet als een voetveeg. Beter zo.
Sinds ik moeder ben, kijk ik echt met hele andere ogen naar schoonheid. Mijn lichaam maakte maar liefst 3 volmaakte mensjes met alles erop en eraan. Inclusief een grote bek en een eigen mening. Daar had ik misschien wat meer aandacht aan moeten besteden tijdens het bakproces. Maar ach, je kunt niet alles hebben. Kon iedereen zichzelf maar zien door de ogen van zijn eigen ouders. Dan zou je zien hoe mooi je bent en dan zou je zien dat het juist die imperfecties zijn die jou zo sieren. Of beter gezegd; dat imperfecties niet bestaan. Als we het daar nou eens in alle eerlijkheid over zouden hebben in plaats van het voeden van dat toxische schoonheidsideaal. Eerlijke gesprekken in plaats van eerlijke foto’s.
We ontkomen er niet aan
Ons lichaam zal uiteindelijk ten prooi vallen aan de zwaartekracht, onze levenslessen zullen tekeningen achter laten in de vorm van rimpels en ons gewicht zal gedurende ons leven geen statisch gegeven blijven. Als het ons gegeven is, want dat is nog maar de vraag! Buiten dat dit eerlijk is, is dit ook heel natuurlijk. Ja, ik heb ook mijn onzekerheden. Je bent een vrouw of je bent het niet! Daar ben ik gewoon eerlijk over en daar laat ik het ook bij. Ik ben het ermee eens dat niemand zich hoeft te schamen voor zijn of haar lichaam en toch is dat de realiteit. Misschien moeten we daarom eerlijk zijn over onzekerheden en het accepteren dat we dit zijn. Ik denk dat dit meer helpt dan welke eerlijke foto dan ook. Een filtertje kan hier overigens ook best uitkomst bij bieden. Of een verbouwinkje hier of daar, de nodige plamuur wil ook best weleens helpen…
Grapje natuurlijk!
Lees ook:
Is bodypositief wel zo positief?
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe publicaties? Volg mij dan ook op Instagram: @judithevelien