Aan het einde van het jaar wordt er altijd door alles- en iedereen met dankbaarheid gesmeten. Daarin wil ik ook graag mijn bijdrage even delen. Want er is een hele hoop waar ik dankbaar voor ben. Omdat ik toch nog een beetje eigenheid uit wil ademen, doe ik dit gewoon aan het begin van het jaar.
Fijn dat ik mezelf voort kan bewegen
Om te beginnen ben ik onnoemelijk dankbaar voor het feit ik zelfstandig kan lopen, fietsen, springen, koppeltje duikelen… oh nee, dat laatste gaat inmiddels niet meer zo soepel. Maar goed, in theorie zou het wel kunnen. In theorie zou ik ook gestroomlijnde flikflakken en radslagen kunnen maken. Helaas is de realiteit anders. Laten we het erop houden dat ik blij ben dat ik mezelf voort kan bewegen. Dat dekt net iets beter de lading. Toch iets om dankbaar voor te zijn.
Ook erg prettig dat ik mijn eigen sokken aan kan trekken, vals kan zingen en soms heel per ongeluk ook weleens zuiver… ja, dat mag best eens gezegd worden! Waar zou de wereld zonder foute grappen zijn? Erg fijn dat ik daar the queen in ben! Dankbaar ben ik dat ik tranen kan huilen van het lachen en kan lachen van het huilen. Of gewoon los van elkaar intens kan lachen of huilen. De ultieme vrijheid is dat toch?
Zo fijn dat ik mijn eigen bipsje af kan vegen
Aan dit rijtje wil ik graag nog toevoegen dat het ook erg fijn is dat ik mijn eigen reet af kan vegen en daarna ook nog eens zelf kan besluiten of ik mijn remsporen uitwis of lekker laat staan voor de volgende toiletganger. Überhaupt is het fijn dat ik zelf keuzes kan maken. Waarover dan ook. Over stoelgang avonturen gesproken, ik wil iets opbiechten: ik kak graag in de baas zijn tijd. Daarmee sla ik twee vliegen in één klap. Want ik word betaald voor een lekker potje anaal vertier, oké… dat klinkt wat banaal. Dat rijmt dan wel weer op anaal! Dat verwoord ik even anders; ik word betaald voor een lekker potje kleien. Ja, daar ben ik heel erg dankbaar voor. Iets waar ik tijdens het afvegen van mijn bipsje onder werktijd, toch regelmatig even bij stil sta. Ik heb me vergist, dít is ultieme vrijheid. Of in ieder geval, ook.
‘’Ik ben dankbaar dat er altijd nog wijn is. Wijn is fijn. Daar hoef ik verder niets aan uit te leggen’’
Judith Evelien
Dankbaar ben ik ook voor het feit dat ik op commando kan boeren. Het heeft geen enkele meerwaarde, maar het is toch een leuk kunstje. Ik ben dankbaar dat er altijd nog wijn is. Wijn is fijn. Daar hoef ik verder niets aan uit te leggen. Ook prettig is dat ik altijd gelijk heb, behalve wanneer ik geen gelijk heb. Schoon beddengoed. Zo heerlijk dat dat bestaat! Neem ik gelijk mee dat ik blij ben dat er wasmiddel is, want zonder dat, ook geen schoon beddengoed. Lekkere luchtjes ben ik dol op. Met de nadruk op ‘’lekkere’’ luchtjes. Mijn neus is nogal gevoelig en pikt helaas ook de smerige luchtjes mee. Iets waar ik weer minder dankbaar voor ben. Maar goed, daar ging het nu even niet over. Parfum, showergels, geurkaarsen… ik kan er geen genoeg van krijgen! En shhht… maar die permanent markers vind ik stiekem toch ook erg lekker ruiken. Al is het ook fijn dat je daar daadwerkelijk mee kunt marken.
Ook hiervoor ben ik dankbaar
Oh ,scheldwoorden! Zo fijn dat die er zijn. Zo lekker ontladend. Ja, soms ook ronduit aso. Voor kittige rokjes, een rood lippenstiftje en kekke pumps ben ik ook zeer erkentelijk. Even een ander woord voor dankbaar. Want nog even en dat woord begint me op mijn allergie te werken. ‘’Even’’ maakt hierin trouwens ook een goede kans. In het verlengde van dat rokje, is het dan weer erg fijn dat er scheermesjes bestaan voor die gladde beentjes die dan onder dat kittige rokje kunnen shinen. En panty’s zijn dan natuurlijk onmisbaar.
Het is de combinatie
Fleecedekentjes op de bank. Wat zou ik zonder moeten? In combinatie met een comfortabele pyjama, oh ja… echt wel iets om zeer erkentelijk voor te zijn. Denk daar dan nog een lekker wijntje bij en een Netflix abonnement en ik ben een gelukkig mens. Wacht… appeltaart met slagroom doet het hier ook erg goed bij. Samen met wijn? Ja hoor, geen probleem! Het ging namelijk niet om combinaties, maar om de mate van dankbaarheid. Hoewel ik nu merk dat bepaalde combinaties de mate van mijn dankbaarheid wel versterkt of vergroot. Dus nou, ja… beschouw die bewering van combinaties dan maar als niet gemaakt. Over goede combinaties gesproken. Wat dacht je van warme chocolademelk met slagroom? Of had ik dat al benoemd?
Mijn lijst om dankbaar voor te zijn is eindeloos
Mijn lijst voor dingen om dankbaar voor te zijn is eindeloos en kan nog kilometers langer. Daar zal ik je verder niet mee vervelen. Wat zeg je nou? Je vond het een nietszeggende opsomming? Oppervlakkig zelfs? Hmm… oké. Dat kan. Ik dacht juist dat dankbaar zijn ging om de kleine dingen die zogenaamd zo vanzelfsprekend zijn? Want niets is toch vanzelfsprekend?
”Wie het kleine niet eert,
Spreekwoord
is het grote niet weerd”
Je mist mijn kinderen, mijn gezin en de dingen waar het écht om gaat in het leven, in mijn rijtje? Ja sorry, dat vond ik zo voordehand liggend en vanzelfsprekend. Dat zijn ook geen kleine dingen, maar grootse dingen en wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd…
Lees ook:
Wil je op de hoogte blijven van nieuwe publicaties? Volg mij dan ook op Instagram: @judithevelien
