labyrint in perspectief – kind van dag – overlevingsmechanismen

Wanneer ik voor het laatst iets voor het eerst deed? Dat was gisteren! Wat dan? Nou, dat zal ik je vertellen. Een tijdje geleden werd mij gevraagd of ik een online gespreksleider wilde zijn voor de Labyrint In Perspectief Young groep. Wat dat is? Labyrint In Perspectief is een stichting die zich inzet voor de directbetrokkenen van mensen met psychische problemen. Onder andere voor KOPP-kinderen/ volwassenen.

Wat een eer! Maar nee…

Iedereen die mij een beetje kent en/ of volgt, weet dat mij dat heel erg nauw aan mijn hart gaat. Deze vraag was in de eerste plaats dan ook een enorme eer. Op de tweede plaats zag ik ook meteen beren op de weg waardoor die eerste plaats vrij snel dreigde te verspringen naar die tweede plaats. Gelukkig won mijn hart het, want ik doe niets liever dan mijn steentje bijdragen voor deze doelgroep! Mijn angst en onzekerheid moest dus mooi een eindje wieberen!

Dit ga ik toch gewoon rocken?

En dus…zei ik toe! Ik ging een gespreksgroep leiden. Wat een eer en wat spannend! Spannend? Hoezo? Dit rock jij toch gewoon? Nou ja, nee, ja, misschien, ik weet het niet!

‘’Heb ik wel iets te vertellen waar deze groep iets aan heeft? Ja, misschien wel. Misschien ook niet? Je bent er, is dat niet het belangrijkste?’’

Judith Evelien

Als je niets te vertellen hebt, luister dan maar. Want dat is toch juist goud waard voor deze groep? Buiten dat, als iemand iets over overlevingsmechanismen weet, dan ben ik het wel! Precies!

Ik ben niet zo van dat digitale gebeuren

Zomaar een van de vele gesprekjes met mezelf. Ik zou het gewoon rocken! Klaar. Vooraf vonden er al wat bijeenkomsten plaats ter voorbereiding. Erg fijn. Dan kon ik al een beetje snuffelen aan dat digitale gebeuren. Want ik ben eigenlijk niet zo van dat digitale. Het ging goed en eigenlijk was het best fijn om zo met iedereen in contact te staan. Als het voor mij al fijn was, dan zou dat voor de participanten ook wel zo zijn. Toch? Die drempel had ik genomen, ik was er klaar voor!

Het was zo ver!

Na wat opstartproblemen – lees: technische verbindingstoestanden, geluid dat niet meewerkte en de buurman die uitgerekend op dat moment even een paar gaten in de muur moest boren – gingen we die betreffende dag van start! Ik begon met een voorstelrondje waarin iedereen vrij was om wat meer over zichzelf te vertellen. Dat bood vanzelf meer mogelijkheden in verdieping. Gaandeweg het gesprek waren er ook verschillende momenten waarin aangehaakt kon worden in het livestream programma over overlevingsmechanismen die eerder die ochtend plaats had gevonden. Af en toe viel er eens een stilte en hier en daar haperde de verbinding eens iets, maar ach, dat was allemaal oké!

Ik zag 2 beren broodjes smeren

– beren op de weg –

De beren die zich eerder uitgestrekt op de weg hadden verschanst, die hadden nu keurig plaatsgemaakt. Zoals het hoort. Beren zijn niet belangrijker dan het doel. Beren bijten verder ook niet, ze zien er slechts wat bedreigend uit. Misschien was ik zelf wel de grootste beer?

Het is niet gek wat je doormaakt

Ik hoop dat de participanten het net zo hebben ervaren als ik en dat ze weten dat wat zij doormaken, niet gek is. Het is niet gek dat wanneer de basis aan wordt gelegd met een knik of een scheur, je daar in de toekomst last van gaat krijgen. Zonder onderhoud, vervanging of reparatie, blijft dat jouw basis. Een scheve of instabiele basis. Daar kun je natuurlijk heel lang omheen dansen en het af en toe eens rechttrekken, maar er komt een dag dat die basis af gaat brokkelen en je gedwongen wordt terug te gaan naar de kern. Alleen dan kan die basis hersteld worden om weer een stevig fundament op te bouwen.

Het is niet gek dat het een uitdaging is om te ontrafelen hoe een goede basis er dan uitziet. Zeker niet wanneer niemand je vertelde hoe dat eruit ziet of hoe dat moet of wanneer je niet eens weet dat er een barst of een scheur in jouw fundament zit. Of maar een stukje. Hoe kun je dan recht gaan trekken wat krom is? Ga er maar aan staan! Diepe bewondering voor iedereen die met dergelijke vraagstukken te maken heeft en het aandurft dit te ontrafelen. Ik weet als geen ander hoe ingewikkeld dat is, maar ook hoe ingenues! Want die kant is er zeker ook.

‘’Dat hardnekkige overlevingsmechanisme heeft je immers wel gebracht waar je nu staat’’

Judith Evelien

Was je daar ook gekomen zonder dat systeem? Dat denk ik niet. Zie dat systeem maar als dat kleine kind in jou, die jou heeft proberen te beschermen en te behoeden en die jou door de zware stukken van leven loodste.

Wat mooi dat ik dit mocht doen!

Wat was het geweldig dat ik dit mocht doen en dat deze participanten mij hun verhaal toevertrouwden. Wat was het bijzonder dat we herkenning en erkenning vonden in ieder verhaal. Het was buitengewoon inspirerend, verbindend en kwetsbaar. Juist daardoor ook uiterst krachtig, want, delen is helen!

Hiervoor kun je terecht bij Labyrint In Perspectief:

Ben je zelf een KOPP (Kind van een Ouder met Psychische Problemen), KOV (Kind van een Ouder met Verslavingsproblematiek) of ben je vriend/ vriendin, broer/ zus, buurman/ buurvrouw of collega van iemand die kampt met psychische problemen en heb je vragen, wil je even je verhaal kwijt of heb je behoefte aan (lotgenoten)contact. Neem dan vooral eens een kijkje op
Labyrint In Perspectief
– Telefonische ondersteuning  en e-Mail ondersteuning
– Geheime Facebookgroepen
– Contactgroepen Labyrint In Perspectief
– Belangenbehartiging
– Voorlichting
– Ervaringsverhalen 
– Kind van dag: Labyrint In Perspectief organiseert ieder jaar een contactdag, met ieder
jaar een ander thema. Houd de website in de gaten voor updates.

Gaat je behoefte of hulpvraag dieper?

Wil je meer en gaat je behoefte of hulpvraag dieper? Dan ben je bij Blijvend anders aan het juiste adres. Meer weten? Neem dan zeker een kijkje op hun website:
Blijvend anders

Lees ook:

Leven zonder overleven – Koppverleden
Labyrint In Perspectief: voor dichtbetrokkenen van mensen met psychische problemen


Wil je op de hoogte blijven van nieuwe publicaties? Volg mij dan ook op Instagram @judithevelien


judith-it – @judithevelien – overlevingsmechanismen

2 Replies to “Labyrint In Perspectief – Kind Van Dag – Overlevingsmechanismen”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *