Tijdens mijn werk als pedagogisch medewerkster, kom ik vaak de meest verwonderlijke en creatieve creaties qua kleding tegen. De ene keer frons ik mijn wenkbrauwen, de andere keer zijn het mijn schouders in combinatie met mijn armen die verraden dat ik het niet begrijp.
Vaak is het niet eens een kwestie van het niet begrijpen, maar meer een vorm van herkenning. Herkenning van de drijfveer of de gedachte die de betreffende ouder had bij het aankleden van zijn kind. Vaak een aandoenlijk tafereel, maar soms roept het ook wat minder begrip op. Want met twaalf kinderen die we dagelijks moeten verzorgen en verschonen is het erg fijn, wanneer ouders meedenken met de praktische kant van de kleding en niet met de hipheid of het schattigheidsgehalte.
Let op: de volgende tekst kan sarcasme bevatten. Tevens komen er de nodige korrels zout aan te pas! So you know…
Oeps, daar had ze helemaal niet aan gedacht…
‘Ach kijk dan hoe snoezig haar dat tuinbroekje staat’, verzucht de mama van het kleine meisje dat zojuist wordt gebracht. Heel snoezig, en zo lekker praktisch ook, op een groep met twaalf kids, is wat er meteen door mijn gedachten raast. Ik kan niet anders dan haar gelijk geven, maar daarnaast plaats ik toch ook voorzichtig een kanttekening en leg haar uit dat het niet een heel erg praktisch kledingstuk is voor op de opvang. Terwijl ik haar wangen rood zie kleuren, verontschuldigt ze zich en vertelt me dat ze daar totaal niet bij stil had gestaan!
Less is more… Dit geldt vaak niet op de opvang
Zij is echt niet de enige moeder die het schattigheidsgehalte verkiest boven het praktische. Dagelijks maak ik op mijn werk als, pedagogisch medewerkster, manieren van aankleden van kinderen mee, die verre van lekker praktisch zijn. Dubbele rompertjes, goed voor het geduld en de fijne motoriek van de pedagogisch medewerkster? Lekker zes mini knoopjes los friemelen in plaats van drie. Of een broekje en daaronder een maillotje en over de voetjes nog een paar extra sokjes, aangevuld met slofjes. Het is per slot van rekening nog maar lente. Daar zitten nog erg frisse dagen tussen. Dus ja…beter teveel, dan te weinig.
Onderbroeken met een romper of een romper met een onderbroek…
Dan de iets oudere meisjes met van die prachtige rokjes. Wij verschonen deze kindjes terwijl zij staan. Zo’n rottig rokje doet dan meer fout dan goed! Dan denk je, ach…dan trek je dat rokje toch omlaag. Inderdaad…dat doen we ook. Maar dan zit er nog een maillotje onder, of twee, met nog een romper en daaroverheen een onderbroek. Ja inderdaad, die onderbroek onder de romper, komt ook met enige regelmaat voor. Of andersom: een onderbroek over de romper.
Kinderen die net zindelijk worden
Wat in dit genre ook wel eens voor komt: Kindjes die net zindelijk worden, geen reserve kleertjes mee geven of een broek aantrekken met een veter, een stugge rits die aan het einde van zijn latijn verkeert of een lastige knoop in plaats van een drukknoop. Je kunt je indenken hoeveel ongelukjes dat op een dag oplevert. Want kind wil alles zelf doen! De verbazing is dan vaak groot wanneer deze kindjes weer op worden gehaald. Want thuis gaat het zo goed met naar de wc gaan! Thuis, waar kindlief vertrouwd is en niet in gezelschap is van elf andere kinderen. Juist.
Lekker buitenspelen!
Naar buiten gaan is vaak ook al zo’n feest. Probeer twaalf kinderen maar eens van die hippe gympjes aan te wurmen die eigenlijk al een maat te klein zijn. Of twee….
En waarom zou je de veters van de schoenen van je kindje losmaken, wanneer je bij binnenkomst de schoentjes uittrekt?
Een romper of een onderbroek? Niet nodig!
Nog zo’n pareltje: kinderen die gebracht worden zonder romper of onderbroekje. Dolle pret wanneer zo’n kind een dikke drol fabriceert. De pret wordt nog eens in tienvoud versterkt wanneer kindlief besloot zijn luier lekker in zijn slaap vol te kleien. In dat laatste geval blijft de schade niet altijd alleen maar beperkt tot zijn kleertjes. Ik zal je de details besparen.
Had ik het al over de sokken gehad?
Twee verschillende sokken aantrekken is blijkbaar ook helemaal een hype. Wel handig dit ook even aan de leidster te vermelden. Want wij zoeken ons een breuk naar het andere sokje wanneer kind zijn ene sokje uit had getrokken en ergens op de groep heeft gedeponeerd. Sowieso zijn sokjes een ware crime. Ik zou het bijna een plaag noemen. Op sokken rusten bij voorbaat al een vloek. Ook als een kind wel twee dezelfde aan heeft. Ze raken al-tijd zoek. Iedere dag hebben we er een dagtaak aan om alle kindjes weer met beide sokjes naar huis te laten gaan aan het einde van de dag. En ja, ook wanneer we ze keurig in hun bakje hebben bewaard. Sokken trekken aan en lokken uit om weer uit dat bakje te trekken.
Ach, wat staat dat haar leuk!
Dan zijn er nog de meisjes-meisjes. Zij worden altijd voorzien van de leukste en schattigste frutsels en/ of accessoires. Dan heb ik het over inie mini knipjes die erom vragen om uit die haartjes te worden getrokken en ergens op de groep rond te laten slingeren, om vervolgens een baby te prikkelen, dit interessante object eens in zijn mond te stoppen. Om nog maar te zwijgen over de elastiekjes die om polsjes verdwijnen en die über leuke armbandjes en/ of kettinkjes die er gewoon om vragen stuk te gaan. Zodat alle kraaltjes her en der over de groep heen worden gestrooid en die lonken naar de rondkruipende en rondscharrelende baby’s.
En ja, het is ook heel erg leuk en schattig!
De onzekerheid of de besluiteloosheid van de papa’s en mama’s druipt vaak van dit soort creaties af. Dat maakt het voor ons dan ook altijd wel aandoenlijk. Een tuinbroekje is mega schattig. Ook ik kan de kindjes omhult in zo’n broekje wel opvreten. Maar als ik kind 1 met een schattig tuinbroekje aan, ga verschonen, kind 2 zojuist zijn speldje is verloren en kind 3 dit dingetje zojuist vindt en er praktisch in stikt, terwijl kind 4 zonder romper zijn luier vol pruttelt….dan kun je je vast wel voorstellen dat het schattigheidsgehalte het aflegt tegen het praktische?
Wil je op de hoogte blijven van nieuw leesvoer? Vergeet dan niet op de ‘Follow us’ button onder dit artikel te klikken!