Hoe vorm te geven aan de 1,5 meter-economie in de kinderopvang? Onze premier roept op om sectoren zelf met creatieve ideeën en oplossingen te komen. Ha, dat is een leuke! Nee, dat is ronduit hilarisch! Weet je waarom? Omdat het niet uitvoerbaar is! Ja, maar je kunt toch gewoon afstand houden tussen ouders en collega’s? Ja zeker kan dat. Alleen, waarom?! En, hoezo ‘gewoon’?

Hoe pakken we dat aan?

Wel de kinderen opvangen, maar geen contact met de ouders waar de kinderen luttele seconden eerder nog contact mee hadden? Dat is toch schijnheiligheid…eh, ik bedoel schijnveiligheid?!  Laat me niet lachen! Wat een gehannes voor niets! En hoe zie je dat voor je met collega’s? Gaan we dag in dag uit om elkaar heen lopen dansen? Negen uur per dag elkaar vermijden en de kinderen gaan wél allemaal van hand tot hand? Dat is een sport op zich! Of is een zogenaamd creatieve oplossing dan om alle kinderen onder te verdelen?

Zo gaan we het doen

Wat dan dus kan betekenen dat die hongerige baby even een half uurtje moet wachten op die fles omdat mijn lieftallige collega net even op pauze is. Of wacht…pauze? Schaffen we die toch ook gewoon af? ‘Ach schatje, ben je gevallen? Blijf nog maar even zo liggen, collega is ff kakken en ik mag je niet aanraken.’ Nee, dat is het ook niet helemaal.

Overal is wel een mouw aan te passen!

Oké, creatieve ideeën dus. Dat moet je dan net aan mij vragen. Die heb ik genoeg. Denk bijvoorbeeld aan kinderen alles zelf laten doen, dan delegeer ik ze wel op afstand. Ik smijt ze hun speentjes, knuffeltjes en slaapzakjes wel tegemoet. Roep ik ze vanaf 1,5 meter wel toe hoe ze het moeten doen. Die fles? Kunnen ze ook makkelijk zelf. Zo niet, jammer dan. Kunnen ze niet slapen? Tja…het is niet anders. Gevallen? Vraag je buurvrouw je maar te troosten. Oh wacht, eigenlijk moeten de kinderen ook op gepaste afstand van elkaar blijven. Uitdaginkje dus. Een vieze luier? Wachten we gewoon tot het einde van de dag. Kan papa of mama het zelf doen. Of misschien is zo’n 24 uurs luier wel iets? Wel zo veilig. Fruithapjes, boterhammen, crackers en drinken? Doen we net of we de eendjes voeren. Moet lukken zo!

Ook hier heb ik wel iets voor

Hoe we het dan met brengen/ halen doen? Jeetje, moet ik daar ook nog iets op verzinnen? Zet ze in een bolderkar voor de ingang. Komt het vanzelf goed. Oh, je wilt nog even de bijzonderheden vermelden? Gewoon even bellen. Euh..nee, bellen is misschien niet zo praktisch. Tijdrovend als je met 12 ouders moet gaan bellen. Blijft er minder tijd over om de kinderen te verwaarlozen. Of appen? Of mailen? Faxen? Brief schrijven? Kan allemaal. Genoeg opties. Dit kan overigens ook voor de overdracht. Of weet je wat? We slaan dat gewoon over! Hoeven we ook niet zoveel te onthouden en zo beperk je nog meer de risico’s. Want voor hetzelfde geldt is corona ook via deze wegen overdraagbaar! Daarnaast kan ik me zo voorstellen dat het wellicht niet zo leuk is om te horen hoe we je kind vooral geen zorg en aandacht hebben gegeven. Maar ja, dat is nou eenmaal het nieuwe normaal.

Het nieuwe abnormaal

Het nieuwe normaal? Nee jongens, dit is het nieuwe abnormaal! Als dit het nieuwe normaal wordt, dan ga ik een andere baan zoeken. Juf ofzo. Maar dan wel thuis, daar ben ik de afgelopen weken best goed in geworden!


Op de hoogte blijven van nieuwe publicaties? Vergeet dan niet op de ‘Follow us’ button onder dit artikel te klikken!


Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *