Volle maan is niet alleen het ontbloten van je bilpartij. Nee, volle maan omvat ook nog een ander natuurverschijnsel. Eentje waar menigeen gevoelig op kan reageren. De een barst ineens van de energie, terwijl de ander de hele nacht wakker ligt. Creativiteit barst ineens uit zijn voegen en je loopt prompt over van liefde of juist van agressie. Allemaal de schuld van de maan!
Ik ben een prima slaper
De afgelopen twee nachten sliep ik sinds een paar rommelige nachten weer als een blok. Wat knapt een mens daarvan op zeg! Ik ben over het algemeen wel een goede slaper. Ik slaap makkelijk in en nadat ik me eens om heb gedraaid of na een nachtelijk toiletbezoekje heb ik er doorgaans geen moeite mee om de slaap weer te hervatten. Echter ben ik wel vatbaar voor gedraai naast mij, gesnurk en zelfs voor de onschuldige ademhaling van mijn lief. Tja, dat is een noodzakelijk kwaad en dat kan ik hem natuurlijk moeilijk verwijten. Als ik niet eerder in slaap val dan mijn lief, dan heb ik een serieus probleem. De voorwaarde voor een goede nacht, is dus wel dat ik als eerste in slaap val.
Vol genoegdoening verkondigde ik mijn collega vandaag dat ik na een paar rommelige nachten, weer een heerlijke nachtrust had genoten die voorgaande nacht. ‘De maan staat weer in de goede stand.’ Zei ze daarop. Ach, dat was het! Het was weer volle maan geweest. Ik vond het altijd zo zweverig klinken als iemand het had over woelige en onrustige nachten met volle maan. Hoezo zou dat door de volle maan komen? Wat had die onschuldige stakker daar nou mee van doen?
Is het dan toch de schuld van de maan?
Toch wijst alles erop dat ik ook prut slaap wanneer de maan in volle ornaat aan den hemelen verschijnt. Wat niet weet, wat niet deert. Daarom wil ik van de stand van de maan altijd zo min mogelijk weten. Zo dacht ik altijd. Maar in de praktijk blijkt niets minder waar, want ik merk altijd aan mijn slaap, of beter gezegd, het ontbreken daarvan, dat het vast weer volle maan was. Negen van de tien keer blijkt dit ook te kloppen. Of ik zit weer in de periode rondom het verzetten van de klok. Daarvan raak ik ook nog wel eens van slag. En de kinderen ook. Oh wacht…gaat dat ook niet hand in hand met de stand van de maan? Ben ik daarmee officieel een zweefteef? Of valt hier wel degelijk een gegronde reden aan ten grondslag?
Het hele eb en vloed gebeuren heeft alles te maken met de maan. Doordat de maan ook zwaartekracht heeft, trekt deze aan de aarde. Ook een niet te onderschatten uitwerking. Dus waarom zou dit niet voor onze nachtrust of stemming gelden? Als er aan je wordt getrokken, dan kan ik me zo voorstellen dat je hier hinder of invloed aan kunt ondervinden. Wanneer dit heftiger is dan anders, dan kan ik me dit nog levendiger voorstellen. Dat is wat er eens in de maand aan de hand is. Of misschien twee keer in de maand, in het geval van een vrouw. Als je begrijpt wat ik bedoel…
Hoe kan dat dan?
Verschillende bronnen vertellen dat de aanmaak van Melatonine bij volle maan afneemt. Wat ervoor zorgt dat het langer duurt eer je in slaap valt. En ik las ergens dat men in de prehistorie door het licht van de maan extra alert diende te zijn. Wat daarmee lijkt op een erfenisje die niet meer weg is geëvolueerd. Aannemelijke factoren waardoor je de slaap minder makkelijk kunt vatten rond volle maan. Oorzaken waardoor de invloed van de maan al een heel stuk minder zweverig klinkt. Toch?
Behalve het levende bewijs: ik, zijn er geen écht overtuigende bewijzen. Men weet niet waar het nou exact aan ligt. De maan heeft in ieder geval wel degelijk een uitwerking op het reilen en zijlen hier op aarde. En daarmee geloof ik wel dat menig persoon hier ook best het een en ander van kan ondervinden. Ik blijkbaar wel in ieder geval!
Slaap lekker allemaal!